Dag 15: Velden - Swalmen

Jammerdal

Het is altijd lastig om in te schatten of een B&B gesteld is op vroege ontbijtvogels. Nou, hier hadden we ons er niet druk over hoeven maken. Om half 8 treffen we niet alleen een uitgebreide ontbijttafel aan maar ook de vrouw én heer des huizes die meteen mee ontbijten. Rise and shine!
Mmmm, yoghurt met muesli, sap, allerlei soorten brood met lekkere kaas en worst. De zondagse omelet laten we aan ons voorbij gaan, we zijn niet zulke ei-fanaten. Binnen de kortste keren is het drie kwartier later. Uiteindelijk gaan we pas om half 9 op pad, ach ja, gezelligheid is ook wat waard.

een echt Pieterpad, grote grazer in de uiterwaarden, Venlo in de verte, OL Vrouw van Genooi

Vandaag staat eerst Venlo op het programma. We lopen ernaartoe via een mooie route door de uiterwaarden, met een tussenstop bij de kapel van OL Vrouw van Genooi. Een lief vrouwke dat wel een kaarsje verdient. De muren bij de ingang zitten vol met ingemetselde tegeltjes waarop roerende bedankjes aan Maria staan. Dat is echt ouderwetse volksdevotie!

leutig hekje, op de narrentroon, de esdoorn bloeit, pauze in het Jammerdal

Zondagmorgen rond 10 uur is de Venlose binnenstad nog uitgestorven, precies zoals we een winkelgebied graag zien. De narrentroon is leeg en vraagt om een foto. Alle carnavalskoppies op het hekje bij Domani - die we al eens eerder gezien hebben - zijn er nog steeds. Na het station heel lang, heel veel rangeerterrein, en dan kunnen we weer buitensteeds gaan genieten.

In de buurt van Tegelen plannen we de eerste pauze bij het Jammerdal. Helaas gaat de route niet door het natuurgebied zelf. Gelukkig staat net binnen de poort een prima bank met mooi uitzicht op de steile wand en de watertjes die erg in trek zijn bij Canadese ganzen.

Na Tegelen gaan we richting Duitse grens. De paden zijn lang en recht, hier moeten we de kilometers van vandaag maken. De grenspalen op de Duits-Nederlandse grens zijn beslist een stuk zakelijker (zeg maar gewoon lelijker) dan die tussen België en Nederland.
Af en toe piept de zon achter een wolk vandaan. Zoals altijd is dat het sein voor de vlinders om zich te laten zien. De variatie op deze dag is groot: citroenvlinder, koolwitje, oranjetipje, bont zandoogje, dagpauwoog, boomblauwtje en jawel, het eerste landkaartje van dit jaar.

een erg steil pad, uilenzitje

Bijzonder op dit gedeelte van de route is de steile wand die hier in een ver, ver verleden is ontstaan door het schuren van de Maas. Door een foutje in onze routetechniek gaan we wat te vroeg de helling af. Een avontuurlijk pad, zo steil naar beneden door het losse zand en grind. Uiteindelijk vinden we de vertrouwde markeringen weer op onze weg.

De ‘oude’ route boog een paar kilometer voor Swalmen naar het zuiden af. De nieuwe variant brengt ons tot onze verbazing via een lekker paadje langs de Swalm tot in het centrum van het dorp. We zullen dus in ons volgende Pieterpadweekend geen lange aanlooproute tot het pad hebben.

Om kwart voor 4 komt de Yaris in zicht. We hebben twee mooie wandeldagen gehad met enkele prachtige stukken natuur onderweg. En Zuid-Limburg hebben we (hopelijk binnenkort!) nog tegoed!

Gelopen op 25 april 2010