Dag 11: Doetinchem - Tolkamer

koninks bij Lobith

Het is meer dan een jaar geleden dat we voor het laatst aan een stuk Pieterpad toekwamen. Maar eindelijk dan toch, er is een lang vrij weekend met mooi weer in het verschiet. De overnachting in Tolkamer is zó geregeld, een B&B in Groesbeek heeft heel wat meer voeten in de aarde. Dan kunnen we ons gaan opmaken voor de driedaagse van Doetinchem naar Vierlingsbeek.

’s Morgens zijn we binnen een uur met de auto bij het station van Vierlingsbeek. Dat belooft veel goeds voor de volgende etappes! Misschien wel voor het laatst gaan we uitgebreid treinen. Met het boemeltje van Vierlingsbeek naar Nijmegen; met de ‘sprinter’ (of toch ook een boemeltje?) van Nijmegen naar Arnhem en tot slot met de stoptrein naar Doetinchem. Wat zijn er nog veel stations in Nederland. Hoewel we om half 6 van huis vertrokken zijn is het toch tegen 9 uur voor we op pad kunnen.

wachten op de trein, ophaalbrug in Doetinchem, bij het Bergherbos

Al snel zijn we Doetinchem uit. Het is Hemelvaartsdag, dus druk met fietsers. Je kunt hier trouwens ook ‘dauwpeddelen’ op de vaart! Via boerenwegen en een industrieterrein bereiken we het viaduct over de snelweg. Daarna wordt het snel interessanter. Het Bergherbos komt in zicht. Eerst even pauze, we hebben weliswaar nog niet zoveel gelopen maar zijn al wel de nodige uren onderweg.

geen bank om op te zitten, Hoch Elten

In het Bergherbos kunnen we ons hart ophalen. Klimmen en dalen temidden van de mooie kleuren van een beukenbos. We lopen bijna continu door het bos totdat we in de buurt van Hoch-Elten komen. Ja, vandaag staat ook Duitsland op het programma. Hoog boven alles uit is al van flinke afstand de kerktoren van het dorp te zien. Van dichtbij blijkt het een forse kerk te zijn, en dat voor zo’n klein dorp. Rondom de kerk staan ook nog enkele mooie oude gebouwen. Voor het bezichtigen van de Drusus-bron (meer dan 1000 jaar oud) zijn we een uurtje te vroeg. Na de fotosessie dalen we daarom af naar Nederland. Op ons gemak, want anders zijn we veel te vroeg in Tolkamer.
Op de grens treffen we een bruggetje aan dat we anders geen tweede blik waardig gekeurd zouden hebben. Dat is nu het voordeel van geocaching: er ligt een cache vlakbij en dus weten we uit de beschrijving dat deze Ingles Bridge aan het eind van de Tweede Wereldoorlog door de Engelsen is gelegd, en sinds die tijd in gebruik is gebleven. Dan bekijk je zo’n brug ineens met meer respect!

bij het oude kraantje, pas op de grijper!

In Nederland aangekomen gaan we door de polder richting Spijk. Tijd genoeg, en de route is vandaag niet zo lang. We lopen een stukje om voor een tweede cache: Het oude Kraantje. Pal aan de Rijndijk staat de eerste elektrische kraan van Nederland, keurig gerestaureerd en geflankeerd door picknickbanken. Wel een mooi, maar geen rustig plekje op een Hemelvaartsdag met goed weer. Op de allerlaatste onbezette bank houden we theepauze. Zowaar, na een half uurtje is het even rustig en kunnen we snel het doosje pakken.

In de dijkberm bloeien volop bloemen. Omdat het zo druk is met fiets- en autoverkeer lopen we een tijdje over een pas gemaaide strook aan de zijkant. Daar kunnen we weliswaar ongestoord wandelen, met enkel wat blauwtjes als gezelschap, maar echt lekker lopen lukt niet op een hellend vlak. Daarom wijken we in de buurt van Tolkamer van de route af en gaan via Lobith naar Tolkamer. Dat levert in de Geuzenwaard een schattige kudde koniks op. Verder naar Tolkamer, waar het in de buurt van de Europakade sprekend op Scheveningen lijkt. Volle terrassen waar het Nederlandse levenslied uit de luidsprekers schalt, talloze flanerende mensen. En vanaf de kant wordt daar weer door allerlei andere mensen naar gekeken. Tip: neem een eigen ligstoel mee! Een beetje achteraf is nog een picknickbank vrij, en daar laten wij alles aan ons voorbij komen - zowel schepen als mensen.

paarden bij Spijk, gezellig overnachten

Als we rond vijf uur naar ons overnachtingsadres lopen is de gastvrouw net thuis. We worden hartelijk ontvangen met thee en een forse koek. Daarna ploffen we neer in onze slaapkamer. Lichte hoofdpijn (komt dat door het wandelen zonder pet?) maar als we even weggedut zijn is het opgetrokken en kunnen we aanvallen op de aardappelsalade die we de hele dag hebben meegesjouwd. Morgen zal de rugzak een stuk lichter zijn!

Gelopen op 21 mei 2009