Dag 1: Pieterburen - Wierumerschouw

bij de start van het Pieterpad

Op pad! Dinsdag 2 oktober 2007, om 9.30 uur, zetten wij in Pieterburen onze eerste schreden op het pad. Dat betekende om 4 uur ’s morgens opstaan, om 4.30 uur de deur uit om in Assen op de trein van 7.10 uur te kunnen stappen. 8.00 uur in Baflo en dan ... lopend naar Pieterburen natuurlijk. We zijn immers wandelaars!

Een stralende zon komt op boven het Groningse land. Nevel boven de weiden, wolken aan de einder. Op de eerste kilometers hebben we nauwelijks het idee zo dicht bij zee te lopen. Geen zeevogels te zien. Maar gelukkig, de zilvermeeuwen laten ons niet in de steek. Enkele scholeksters beginnen te tetteren. Ja, we zijn toch echt in Noord-Groningen.
De dorpjes en gehuchten op de wierden zijn schattig. Van ver valt de molen vaak eerder op dan de kerk. Prachtige bomen staan er ook, zoals de treurbeuk naast de kerk van Eenrum. Er is veel meer water, en dus ook watersport, dan we gedacht hadden. Winsum bijvoorbeeld ligt prachtig aan een vaart. Ieder achtertuintje heeft een aanlegsteiger.

een wereld van Pieters, de molen van Pieterburen, herfsttijloos bij Eenrum, tuintje in Winsum

Wat wel een beetje tegenvalt is het vele asfalt op dit stuk van de route. Ook op een doordeweekse dag is er behoorlijk wat autoverkeer, rustig lopen is niet altijd mogelijk. Anderzijds zijn de automobilisten hier blijkbaar wandelaars gewend. De veters worden niet uit onze schoenen gereden en een enkele lolbroek informeert zelfs of we wellicht naar Maastricht moeten?
In Garnwerd vinden we een lunchbank met zicht op de ophaalbrug. Vermaak terwijl u eet! Volautomatisch gaat de brug open wanneer er een schip aan komt. Na de lunch ondervinden we de eerste gevolgen van het asfaltlopen. Het hoge tempo in combinatie met de harde ondergrond heeft al voor pijnlijke voeten gezorgd, iets waarvan we normaal nooit last hebben in onze bergschoenen.

bij Garnwerd aan de lunch, automatische ophaalbrug, wat oud is groeit scheef?, Oostum, we zijn er bijna, een goed besluit van de dag

Het slot van onze eerste etappe voert langs de kerk van Oostum, ‘het meest gefotografeerde kerkje van Groningen’. Ook een tussenpunt op de cacheroute van Op roemte 1. We doen de punten in omgekeerde volgorde aan, toevalligerwijs(?) liggen ze bijna allemaal aan het Pieterpad. Zodoende kunnen we onze eerste wandeldag bekronen met het vinden van een cache. Daarna strompelen we (een andere term is er helaas niet voor) naar ons B&B-adres dat direct aan het Pieterpad ligt. Na 34 kilometer mogen de voetjes wel omhoog.
De ontvangst is hartelijk, en ons onderkomen is zó ruim dat het wel een vakantiehuisje lijkt. We kunnen ieder kiezen uit drie bedden die in een soort alkoof staan. De ‘Roegholt’ stoelen zitten onverwacht lekker, vooral als er voor de voeten een extra stoel wordt gebruikt. Na een pot hete thee en een heerlijke douche gaat de ‘home-sweet-home’ meegenomen nasi in de pan. Daar worden we weer mens van. Voor eventjes dan, iets na negen uur vallen de luiken dicht ...

Gelopen op 2 oktober 2007