Dag 12: Tolkamer - Groesbeek

heen en weer ...

We hebben geweldig geslapen, en verschijnen om 8 uur ’s morgens zo fris als een hoentje aan het ontbijt. Onze gastvrouw heeft ontzettend haar best gedaan. Een puntje peterseliequiche, vers geperst sinaasappelsap, verse kaas met olijven, tomaten, speltbrood ... de tafel staat vol en dan verschijnt tegelijk met de thee ook nog een gekookt eitje. We leggen een stevige basis voor de dag maar de appels passen er niet meer bij. Die moeten we van onze gastvrouw meenemen voor onderweg.

Rond kwart voor negen nemen we afscheid. Het is nog een stukje lopen naar de pont bij Millingen aan de Rijn. Die vaart telkens rond het hele uur en we willen de boot van 10 uur halen. Het loopt weer lekker. Eerst uitzicht over de rivier, daarna over enkele binnendijkse watersportplassen. Na de ervaringen van gisteren wandelen we mét pet. Tenminste, als-ie niet afwaait. Bij de veerstoep staan al wat fietsers te wachten op de overtocht. Tien minuten eerder dan verwacht steekt het pontje over. Ook aan de Millingse kant is er flink klandizie, reden voor de veerman om een extra oversteek te maken. De Heen en Weer V (ach, wat een schattige naam) is niet zo groot want hij is alleen bedoeld voor voetgangers en fietsers.

volop ruimte voor watersport, op het veer, alweer aan de Millingse kant, prachtig wiel in de Ooijpolder

Na een paar minuten varen bereiken we bekend terrein. Toen de kinderen klein waren hebben we eens vakantie in Groesbeek gehouden en daarbij op de fiets de Ooijpolder doorkruist. Eerst is het tijd voor inkopen. De C1000 verschaft ons broodjes en kaas. Via allerlei landweggetjes zien we de stuwwal van Beek-Ubbergen langzaam dichterbij komen. Bankjes zijn zeldzaam maar rond koffietijd treffen we er één. De Pieterpadwandelaars na ons kijken jaloers naar onze zitplaats. Na de koffie zullen we ze allemaal nog eens tegenkomen, op de bankjes ná het onze.

Na Leuth wordt het landschap interessanter. We komen langs enkele mooie wielen. Ook vandaag een klein stukje Duitsland: rond Zyfflich waar we een perfect bankje voor de lunch vinden (en vervolgens alle Pieterpadders weer zien langskomen). Aan de rand van het dorp staat een bewoond ooievaarsnest. Leuk!

hier verkopen ze ... kaas!, ooievaarsnest bij Zyfflich, brug bij Wyler, uitzicht over het Wylerbergmeer

Nu komt de stuwwal echt dichtbij. Nog even een pad langs het Wylerbergmeer en dan kunnen we de hoogte in. Op de Duivelsberg (die qua hoogte echt zo duivels niet is) nemen we pauze. Genieten van het Tolkamers appeltje, en van het uitzicht vanzelfsprekend. Langs het pad staan overal tamme kastanjebomen. Heel apart. We zouden hier nog eens moeten gaan lopen in het najaar, dan kun je hier je lol op met kastanjes rapen.

Wat heuvels en Groesbeeks bos staan tot slot op het programma. Ook vandaag geldt: tijd genoeg. We kunnen pas na 5 uur op ons overnachtingsadres terecht. Een goede reden om de route iets uit te breiden en om te lopen langs de Canadese begraafplaats aan de Zevenheuvelenweg. Een indrukwekkende plek waar de tuinmannen - ook na 65 jaar - eer willen inleggen met hun werk.

Duivelsberg, Groesbeekse velden, ‘thuis’

Bijna zonder het te beseffen lopen we Groesbeek in. Een supermarkt is snel gelocaliseerd, maar we hebben ook nog een eetadres nodig. Keus genoeg: de snelle hap, asperges, Chinees, Grieks? Tijdens de thee bij onze tweede gastvrouw valt de naam van Grand Café Ottenhoff. Een fantastisch adres. Als we er aankomen zit de zaak al stampvol, altijd een goed teken. Van de eigenaar kunnen we een tafeltje buiten krijgen. Dat accepteren we en daar krijgen we geen spijt van. Het eten is heerlijk, en de bediening is snel en goed, ondanks de drukte. Een flinke schnitzel gaat er wel in na 30 km.
‘Thuis’ lezen we nog even maar al snel vallen de ogen toe. Morgen de laatste dag.

Gelopen op 22 mei 2009