Dag 9: Holten - Vorden

Schipbeek

Onze gastvrouw lijkt het wel gemakkelijk te vinden, zo’n stel dat vroeg wil ontbijten. Dat spreidt de drukte, want er zijn 6 gasten in huis. In de woonkamer zijn de meubels aan de kant geschoven voor de ontbijtboel. Geen eitje dit keer (op verzoek), gewoon lekkere bruine boterhammen met kaas en ham. We hebben energie nodig voor de derde etappe.
Om 8 uur zijn de rugzakken voor de laatste keer gepakt, de bergschoenen weer gestrikt. We nemen afscheid en gaan de zon tegemoet. Ergens onderweg moeten we de snelweg (A1) over, altijd een lastige procedure bij een wandeltocht. Het betekent meestal aardig wat asfalt. Uiteindelijk valt het toch nog mee, en onderweg zijn in de wei genoeg dieren te zien.

ezeltjes, bloemen langs de waterkant, beukenlaan, in de buurt van Laren

En: na de A1 krijgen we een mooi stuk langs de Schipbeek. Een heel mooi stuk, paden overschaduwd door prachtige beuken en water dat even verderop kabbelt. Hier zullen veel Overijsselse stelletjes op de trouwfoto zijn gezet!
Er volgen nog meer kilometers door het boerenland, totdat we op routebordjes ‘Het geheim van de dikke boom’ stuiten. Aha, we komen in de buurt van Laren. Hier staat namelijk de dikste eik van Nederland. Gelderse mensen noemen zo’n kanjer met gevoel voor understatement gewoon ‘de dikke boom’.

het pad naar de dikke boom, de dikste eik van Nederland

Voor deze bijzondere eik moeten we een eindje van de route afwijken. Dat doen we natuurlijk! En daar staat-ie, aan het eind van een overschaduwd pad, in volle glorie: wat ’n joekel van ’n boom. Aan één van de picknicktafels in de buurt (nee, geen ijsboer aanwezig en ook geen openbare toiletten) houden we meteen even pauze. Na de nodige foto’s pikken we daarna de route over landgoed Verwolde weer op.
Voorbij Laren wordt de route even wat saaier totdat we de Dochterense brug over zijn. Dan komen er weer wat bossen en lanen in zicht. Ha, heerlijk, schaduw! Ergens in de schaduw staat een bank waar we onze laatste broodjes soldaat maken. Vorden nadert, dus we hoeven niets meer op voorraad te houden.

vreemde koeien, Huis Verwolde, moeras en landhuis bij Vorden

De laatste landhuizen, met mooie oprijlanen en fraaie parken, laten zich zien. Deze omgeving was vroeger zeer populair bij de rijkelui. Het levert ook nu nog een apart sfeertje op, ondanks de aantikkende kilometers is het hier lekker wandelen.
De laatste ANWB-paddenstoelen gaan op de foto. De afgelopen drie dagen hebben we er weer ruim 40 ‘gewaymarkt’ dus hier moet het ook goed fietsen zijn. Inmiddels staan er al meer dan 1500 paddenstoelen met coördinaten op internet, onderweg vraag je je wel eens af hoeveel van die ‘nieuwe’ paddenstoelen nog niet in de database zullen staan. Dat zijn er dus heel veel, deze keer waren slechts drie paddenstoelen eerder aangemeld.
En dan heet Vorden ons welkom! We mogen hier niet harder dan 30 km per uur, en daarmee houden we natuurlijk rekening. Nog een klein stukje tot het station. Daar heeft de auto drie dagen in de volle zon staan bakken, garantie voor een zweterige terugweg. Ach, deze driedaagse is meer dan geslaagd dus ons hoor je niet mopperen.

Gelopen op 4 mei 2008