Dag 13: Vlammen op de Eiger Trail
zo mooi is het bij Eigergletscher
Nog één dag mooi weer, die kans moeten we pakken. Hans zet de wekker om half 6. Drie kwartier later lopen we naar het station. We gaan met de trein naar Grindelwald en lopen dan naar Lauterbrunnen terug.
start in Lauterbrunnen, Grindelwald centrum
Het is écht vroeg. Bij Hotel Oberland is de kok nog niet bezig aan de ontbijtrösti(?) en op het stationsperron is geen mus te bekennen (tegen de tijd dat de trein vertrekt, zijn ze er trouwens wel). Ondanks het tijdstip zit de trein behoorlijk vol.
Bij Zweilütschinen moeten we overstappen. Dan blijkt dat er een storing is op het spoor naar Grindelwald. Er staan bussen klaar. We hebben niet helemaal goed opgelet en zitten in een bus die enkele tussenstations overslaat. Zodoende gaan we aan de wandel vanaf Grindelwald in plaats van Grindelwald Terminal.
de Lütschine over, nog eventjes bergschaduw
Het is lekker fris in de aanloop. En wanneer we de Lütschine overgestoken zijn en gaan stijgen, hebben we het voordeel van de bergschaduw. Zo valt het mee met zweten. Iets onder Alpiglen nemen we de eerste pauze en stelt Hans de hamvraag: zullen we de Eiger Trail nemen en doorlopen naar station Eigergletscher? Zo’n donkerbruin vermoeden had Fanny al, en daarom is er wat extra proviand meegegaan. Want de Eiger Trail, dat is toch wel een erg leuk pad.
de enige echte Eiger Trail
De Trail bestaat al meer dan 25 jaar en wordt tot in de puntjes bijgehouden. Gisteren heeft het in de regio flink geregend en geonweerd en dus is er vandaag alweer iemand voor controle op pad. We krijgen tenminste als tegenligger een man in oranje werkpak, voorzien van een flinke spade. Daarna zijn er overal verse waterafvoeren en geëgaliseerde plekken te zien.
geheugensteuntje nodig?, daar komen de toeristen aan
Vroege vogels hebben twee keer voordeel: het pad ligt grotendeels in de schaduw én er zijn nog weinig dalende toeristen. Vanaf ongeveer 2000 meter hoogte wordt het helaas drukker. Trein en gondelbaan draaien een topdag en veel passagiers willen over de Eiger Trail naar beneden. Maar dan zijn wij al een flink eind gevorderd.
infobordjes bij Eigergletscher, hier nemen we pauze voor, rustig naar beneden
Station Eigergletscher gaan we gauw voorbij. Veel te druk en eigenlijk niet mooi meer. In de buurt van het pad naar Haaregg is een mooie stenige plek in de zon waar meer wandelaars zitten te picknicken. We nemen een paar boterhammen en maken de thee op. De bergkam ligt er prachtig bij. Wat is het hier toch mooi.
Dit is niet onze eerste afdaling hier, maar uiteindelijk wel de makkelijkste variant. Na Haaregg het pad naar Wixi, daarna niet naar Wengernalp maar over de almweg naar Stalden. Bij Stalden pikken we het pad door het Schiltwald op, dat we eerder in deze vakantie al genomen hebben. Hans spot twee buizerds (of zijn het steenarenden?) in de lucht.
Eiger en Mönch, een veld gentianen
Snacktomaten, meloen, mueslikoeken en water: alles gaat naar binnen. Rond half 5 komen we ‘platzak’ bij ons vakantiehuis aan. In de rugzak zit alleen nog een halve tube smeerkaas.
Het grote drinken kan weer beginnen. Koude melk en koud bier! Het laatste als vervanger voor het gebruikelijke ijsje. We zijn door de voorraad heen; morgen is de laatste vakantiedag dus het is niet handig om nog een nieuw 6-pack te kopen.
Het menu standje makkelijk staat klokslag 6 uur op tafel. Aanvalluh! Daarna alle computerzaken afwerken en heerlijk luieren. Dat hebben we best verdiend.