Dag 4: Kuieren langs de Lütschine
voor de digitale vakantiekaart
Na alle inspanningen van gisteren hebben we prima geslapen. Ook keurig op tijd wakker, al hoeven we er niet per se vroeg uit. Buiten zien we een prachtig heldere lucht. Zo krijg je vanzelf zin in een ommetje (niet té zwaar, het moet leuk blijven).
wereldkunst, aan de Lütschine, onderdoorgang, de oude ijzerertsoven
Het Walliserbrot van de plaatselijke bakker blijkt inderdaad notenbrood te zijn. Wat compacter dan we gewend zijn, maar goed te eten. Als alle mondvoorraad voor de dag is ingepakt, vertrekken we naar de Lütschine. We willen langs het water naar Zweilütschinen lopen en daarna bijvoorbeeld via Isenfluh terug.
Op en aan het pad is alles gerepareerd. Geen lawineschade meer en ook de voormalige ijzerertsoven is tot in de puntjes gerestaureerd. Er is een uitvoerig informatiebord geplaatst waarop de hele historie van de ijzerertswinning in het dal beschreven is.
dialect is populair, in Zweilütschinen
In de buurt van Zweilütschinen komen we uit de bergschaduw. Het is al aardig warm: een kopje thee gaat er best in. Omdat het wandelen een stuk soepeler gaat dan gisteren, gaan we verder over het oude kerkenpad naar Isenfluh.
het oude kerkenpad, tunneltje, daar begint het dorp, stukje over de weg
Dit is er een ideale dag voor. Het is al een paar dagen droog en dus moet ook het vochtige kerkenpad niet meer glibberig zijn. Dat klopt! Het blijft natuurlijk uitkijken, op dit pad met z’n grote schots en scheef liggende stenen. Het is behoorlijk steil. Ondanks de prima schaduw valt er heel wat zweet.
Ha, daar zijn de eerste hutjes van het dorp! De klim zit er bijna op. We nemen een stukje openbare weg, dan hoeven we even niet op onze voeten te letten. De eerste pauzebank keuren we af. We zitten nog niet eens of de wespen cirkelen om ons heen. Op de volgende bank hebben we gelukkig geen last van ongewenste gasten. We laten ons het notenbrood goed smaken. Tomaatje erbij, wat zijn we gezond bezig.
de steile wand, zicht op Schynige Platte
Nu alleen nog maar terug naar Lauterbrunnen. Het begint heet te worden (dat was ook voorspeld). Een extra stop onderweg, op een bankje in de schaduw, kan geen kwaad. We hebben immers nog fruit. Tot slot aanleggen bij de Coop voor een nieuwe voorraad ijsjes, en daarna de laatste stijging naar Bärgheim.
op de terugweg, “groeten uit Lauterbrunnen”
De middag ligt nog helemaal voor ons. Op het schaduwterras met uitzicht op de Männlichenkam is het goed toeven. Boek erbij, en een roodstaartfamilie zorgt voor extra vermaak. Halfwas roodstaarten houden net zo van bedelen als hun mussenneven. De ouders hebben het er druk mee.
Vanavond kip met ananas. Ligt het aan het zoetige gerecht, of zitten de
wespen laag vanwege komende regen: echt rustig van de maaltijd genieten
lukt niet. De vliegenmepper draait overuren. Hans verschalkt bijna 10
wespen. Dat hebben we in Zwitserland nog niet eerder meegemaakt.
Na het eten is het tijd voor de vakantiekaart. Grotendeels al van
tevoren voorbereid maar wel met een recente duo-selfie.