| Home | Vakanties | Wandelpaden | Fietsen | Overig |
Dag 8: Bezoekje aan Unspunnen en Interlaken
aan de Aare |
|
Er is warm weer voorspeld en daarom gaan we vroeg op pad. Vóór half 8 zijn de bergschoenen gestrikt en dalen we af naar het dorp. De afgelopen dagen hebben we heel wat zweet laten vallen, dus er mag best een mak dagje komen. Dat wordt het pad langs de Lütschine, helemaal tot in Wilderswil. Even langs Ruïne Unspunnen en daar beslissen we of we terug gaan lopen. opgetut naar school, nieuwe spoortunnel
In de dorpsstraat is al heel wat volk op de been. Langs het water is
dat een stuk minder, al zijn er wel wat hardlopers en mountainbikers
die ook profiteren van de ochtendkoelte. Al snel komt Zweilütschinen in
zicht. Ich will witzig sein, allemaal voor de sier Eenmaal op het grondgebied van Gsteigwiler komt de thee tevoorschijn. De prullenbakken doen nog steeds hun best om grappig te zijn (Ich kann eine Menge einstecken!). In één tuin staat een werkelijk gigantische verzameling sierkippen. Bij deze bewoners hoef je vast nooit na te denken over een verjaarscadeautje. Welke grapjas heeft hen de stenen vos gegeven? op het kerkenpad, eeuwenoude kerk in Gsteig Via het kerkenpad lopen we naar Gsteig. De kerk hier is al eeuwenoud. De deur is open en daarom nemen we nieuwsgierig een kijkje. De plaquettes en de fresco-achtige muurschilderingen hebben de tand des tijds niet ongeschonden doorstaan. Toch is wat er over is, nog steeds heel sfeervol. welkom bij de Holzkristalle, uit vervlogen tijden, de kastelenbuurt, Unspunnen
Onder de boom op het dorpsplein houden we pauze. Het is overduidelijk:
Wilderswil (de gemeente waar ook Gsteig bij hoort) bestaat 800 jaar! De
gedenksteen is niet te missen, evenals de vlaggen aan de lantaarnpalen. Toe maar, nog eens een pauze en meteen wat foto’s voor het thuisfront. Met de kinderen zijn we hier vroeger ook vaak geweest. Tijdens de lunch maken we plannen voor de rest van de dag. We gaan door naar Interlaken en nemen daar lui de trein terug. spinnentouw, Heimwehfluh, goed drinkwater Dan komen we weer langs de Rugen-brouwerij. Bij het bezoekerscentrum (ja, dat is er!) staat een ‘koning Bier’?? Verderop kunnen we de talloze touwconstructies in het Seilpark bewonderen, en vlak vóór Interlaken ligt de nostalgische Heimwehfluh.
langs de Aare, allemaal voor vissen We komen langs station Interlaken West. Dit is voor ons niet zo’n praktisch vertrekpunt, want dan moet je onderweg overstappen. Niet veel verder ligt Interlaken Ost en daarvandaan gaat een rechtstreekse trein naar huis. Tussen de twee stations kun je als wandelaar heerlijk langs de typisch blauwe Aare lopen. Er wordt zelfs gezwommen – of liever: gedreven. Een zaagbek vertoont duikkunstjes. Ons pad langs de Aare eindigt vlakbij het startpunt van de Harder Kulm-baan. Die hebben we nooit genomen, maar we weten wél dat de alpendierentuin net achter het gebouw ligt. Zullen we eens kijken ... steenbokken, murmeltiere in de alpendierentuin Zowaar, het dierentuintje bestaat nog steeds. Vroeger was dit vaste prik wanneer we in gezinsvakanties een dagje Interlaken deden. Het aantal dieren leek wel ieder jaar kleiner te worden! Maar toch, ook anno 2024 zijn er nog steenbokken en murmeltiere te bewonderen. Voor de trein naar Lauterbrunnen/Grindelwald is enorme belangstelling. We merken dat er vooral veel reizigers naar Grindelwald willen. Op het achterste gedeelte van het perron, waar de treinstellen richting Lauterbrunnen zullen stoppen, is het veel rustiger. En ja, we veroveren een prima plek. In Lauterbrunnen valt het best tegen om nog in de hitte naar huis te lopen. Maar dat is – hoe luxe – wel heerlijk fris gepoetst. Gelukkig is er ijs in het vriesvak! Vandaag hebben we het hoofd redelijk koel kunnen houden; toch gaan ook melk, oploskoffie en thee er prima in. Tijd zat om lekker te luieren, het vakantieverslag bij te werken en onze gepekelde petjes uit te spoelen. Morgen rustdag om de knieën te sparen. |