Home | Vakanties | Wandelpaden | Fietsen | Overig |
Dag 11: Handel - Stippelberg
in de Stippelberg |
||
Het Hertogenpad ligt al meer dan een half jaar stil. In die tijd is het heus regelmatig mooi weer geweest in het weekend, en dan gingen we er echt wel op uit. Naar Zuid-Limburg, Zeeland, of gewoon voor een rondje in de buurt. Maar het Hertogenpad? Tja, die lange boerenwegen met megastallen hebben we inmiddels wel gezien. De ene megastal lijkt ook zo op de andere ... Om toch wat verder te komen besluiten we een stukje over te slaan. We starten op de
parkeerplaats midden in de Stippelberg, gaan dan noordwaarts naar Handel en lopen via de
officiële route terug. Op een mooie zondag in november gaat het gebeuren. ![]() ![]() houtoogst, water in de Stippelberg Minder super is het fototoestel van Fanny. De accu staat op 0%, oftewel geen enkele reactie. Niet eens het waarschuwingsscherm, dat de accu bijna leeg is. Dat wordt dan wel een heel vreemde wandeling, zonder fotomomenten en ook zonder geheugensteuntjes achteraf om het verhaal van de dag te reproduceren. Na de Stippelberg komen ze weer: de lange rechte boerenwegen en -paden. Het eerste stuk is goed te belopen, daarna volgt een pad langs een brede sloot, enorm modderig door allerlei landbouwwerktuigen die er de laatste tijd langs zijn geweest. Het is bijna een verademing om weer op asfalt te staan. Handel komt gestaag dichterbij. Na wat dwaalwerk in een stukje bos waar op de kaart
een pad loopt en in het echt helaas niet, komen we via de Kranerijt uit in het bos ten westen
van Handel. Hier kunnen we nog even de kuitspieren trainen want in dit bos ligt de randwal,
die Handel vroeger tegen binnenstuivend zand moest beschermen. ![]() ![]() slootje in de Stippelberg, geotropie En ja, in de tuin van het centrum (dat helaas gesloten is) staan drie picknickbanken op rij. Zoekt u maar uit! Het Italiaans kruidenbroodje (zelf gemaakt) gaat erin als koek. De thee ook, al lukt het niet om daar echt warm van te worden. We zitten een beetje op de tocht en vannacht is er nachtvorst geweest, de temperatuur is niet echt aangenaam te noemen. Na de pauze pikken we de officiële route op en doen de bebouwde kom van Handel aan. Hotel Handelia! En een tuin vol ouderwets zinken huisraad zoals teilen, gieters en vuilnisemmers. Het zonnetje breekt af en toe door en als we eenmaal landgoed Cleefswit zijn binnengewandeld wordt de omgeving ook leuker. Het landgoed gaat naadloos over in de Sijp en dan komt-ie weer: de lange kaarsrechte weg naar de Stippelberg. Weliswaar onverhard en rustig maar toch: tweeënhalve kilometer is best een eind. Onderweg gooien we er al wandelend maar een extra broodje in. ![]() ![]() nog meer water in de Stippelberg, die emmer hangt hoog! Nemen we de bank die bij het binnenkomen van de Stippelberg op de parkeerplaats staat? Hij staat wel erg in de wind ... hemelsbreed is het nog maar zo’n vier kilometer naar de auto ... kom op, we kuieren door. Het is echt doorzetten op het eind want natuurlijk loopt de route niet kaarsrecht, en zijn het ruim 5 kilometers voordat we echt bij de auto aangeland zijn. Hè hè. Lekker beschut eten we binnen ons fruit op. Dat komt niet vaak voor, meer dan 26 km op pad met slechts één pauze.
En nu thuis maar eens zoeken, of we misschien nog eens paar geocachingfoto’s van
vroeger hebben, die in dit gebied genomen zijn. Anders wordt het wel een heel saai verslag, met
alleen tekst. |