Home Vakanties Wandelpaden Fietsen Overig
 
1   Tilburg
2   Roestelberg
3   Drongelens kanaal
4   Deuteren
5   Pettelaer
6   Middelrode
7   Hommelse Hoeven
8   Slabroek
9   Vliegveld Volkel
10 Venhorst
11 Stippelberg
12 Stippelberg

Dag 2: Tilburg - Roestelberg

prachtige rode beuk bij de Efteling

prachtige rode beuk bij de Efteling

Op een mooie Pinksterdag ... tralalalala ... kuieren in de zon. Een oud en nogal belegen liedje dat toch wonderwel past bij vandaag. Want het is Eerste Pinksterdag, en we kunnen zowaar kuieren in de zon! Dat mag in de krant, want zoveel gelegenheid hebben we daarvoor nog niet gehad in 2013.
Een niet te missen kans dus om eens wat verder te komen op het Hertogenpad. Na de teleurstellende eerste wandeldag ziet de route voor de tweede dag er in ieder geval stukken beter uit. Veel natuur en weinig bebouwde kom, precies wat ons aanstaat. Nadat het eerder geplande rondje iets is ingekort (25 kilometer is mooi genoeg na zo’n lange winterstop) gaat de wekker op 'vroeg'.

fluitenkruid in de wegberm beukenlaantje op Huis ter Heide

fluitenkruid in de wegberm, beukenlaantje op Huis ter Heide

De zon schijnt achter de gordijnen. Snel eruit, een stapel brood smeren en thee zetten. We hebben slechts een korte autorit voor de boeg want we starten vanaf de carpoolplaats bij Loon op Zand. Al vóór 8 uur kunnen we daar met rugzak op vertrekken.
Eerst door het fietstunneltje naar de westkant van de snelweg. Daar krijgen we een stukje door het bos, gevolgd door wat geasfalteerde boerenweggetjes. Heel weinig verkeer, dus niet zo erg. Voordat we het weten lopen we voorbij het eerste bordje ‘Huis ter Heide’ de natuur in.

bij het Leikeven over de knuppelbrug brandrode runderen inlandse vogelkers in bloei

bij het Leikeven, over de knuppelbrug, brandrode runderen, inlandse vogelkers in bloei

Natuurgebied Huis ter Heide kennen we nog van een paar jaar geleden. Behoorlijk afwisselend met diverse soorten bos, water en graslandjes. Op de grond liggen al de afgevallen bloemen van eik en beuk. Zo snel gaat dat! Maar brem en lijsterbes staan juist nú volop in bloei.
Wanneer we in de buurt van het Leikeven komen begint het grote genieten. Ruim uitzicht op mooie waterpartijen, brandrode runderen om de boel kort te houden en een onverwacht knuppelbruggetje dat niet op de digitale kaart staat maar wel precies de goede kant op gaat. En dan zijn we nog niet eens aan het officiële stuk van het Hertogenpad begonnen!

het Leikeven van de andere kant

het Leikeven van de andere kant, pauze in de zon!

We naderen Tilburg vanaf de noordoostkant en hoeven er deze keer gelukkig niet doorheen. Keurig slaan we af bij Heibloem en mogen opnieuw van het uitzicht over het water genieten, nu vanaf de andere kant.
Er hoeft nét geen meter dubbel gelopen te worden. Met het knuppelbruggetje in zicht, staat daar een prima bank voor de eerste pauze. Er zit al ruim 10 kilometer op, hoog tijd voor thee.

nog meer grote grazers beukenlaan bij De Moer mooie spechtengaten enorme zwam

nog meer grote grazers, beukenlaan bij De Moer, mooie spechtengaten, enorme zwam

Na de pauze krijgen we nog veel meer Huis ter Heide, tot aan de Efteling. Zoals het bij een voormalig landgoed hoort zijn er beukenlanen. Soms een beetje onderkomen, met veel dode en zieke bomen in de rijen. Daarin zijn dan weer fantastisch leuke spechtengaten en zwammen te bewonderen.

de wereld door een gordijn van beukenblad water op de Loonse en Drunense Duinen

de wereld door een gordijn van beukenblad, water op de Loonse en Drunense Duinen

De show wordt gestolen door een enorme rode beuk vlakbij de Efteling. Het is vast geen toeval dat juist hier een groot bord staat dat uitlegt welke plannen de Efteling heeft met het landschap: terug naar vroeger, met oude akkertjes en stukjes hei. Nou, die boom staat er alvast (nog steeds ...). Geen betere plek voor een boterham.

goed voor de kuitspieren beuken bij de Roestelberg geen strand - wel zand

goed voor de kuitspieren, beuken bij de Roestelberg, geen strand - wel zand, pauze!

Bij de Efteling kruisen we opnieuw de snelweg. Deze keer gaan we er overheen, in plaats van er onderdoor. Daarna wachten ons de Loonse en Drunense Duinen. Tot aan de Roestelberg lopen we voornamelijk door het bos. Veel dennen, maar toch ook hier de nodige beuken. Bij de uitspanning is het gigantisch druk. Net Zandvoort aan Zee, maar dan strand zonder water. Hele families op picknickkleden, kinderen met emmertjes en schepjes. Gezeten onder zo’n typische half ondergestoven eik, zien we het gekrioel aan.

Een wandeling door de Loonse en Drunense Duinen hoort natuurlijk voor een gedeelte over het stuifzand te gaan. Dat staat in de laatste kilometers van vandaag op het programma. De meters vliegen eigenlijk voorbij. Pas op korte afstand van de parkeerplaats is ineens de snelweg te zien. Een prachtig rondje vandaag! En volgende keer hebben we de oostkant van de Loonse en Drunense Duinen nog lekker te doen.

Route op 19 mei 2013