Dag 10: Höh - Oeschinensee

vuur maken is niet zo eenvoudig

Een rustdag, dus een beetje uitslapen en daarna boodschappen doen. Oorspronkelijk wilden we vandaag gaan barbecuen bij de Oeschinensee maar de weersvoorspelling is niet geweldig. Dit in tegenstelling tot het weer zelf! Stralende zon, hier en daar wat schapenwolkjes, perfect om een cacherondje (Freude herrscht) om Kandersteg te doen.

de Kander over, hier treden tellen ...

We worden eerst de Höh opgestuurd, een warm klimmetje. Meestal zijn we wat later op de ochtend niet meer zo laag in het dal. Daarna, heel apart, naar de skispringschansen van het dorp. We hebben voor geocaches op tussenpunten wel vaker traptreden geteld, maar nog nooit bovenaan een schans!

Daarna is het nog steeds ochtend en nog steeds mooi weer. Zullen we toch? Snel naar de Coop voor worstjes, broodjes en salade. Hop naar huis om de complete familie te porren voor een uitstapje naar de Oeschinensee, en natuurlijk voor de krant en de lucifers. Bepakt en bezakt gaan we omhoog. Pfoe, alweer zweten. Bij het meer zoeken we een leuk plekje. Tientallen vuurplaatsen zijn er door hordes Zwitsers gebouwd, vandaag kunnen we ons plekje uitzoeken (want de schoolvakanties zijn hier inmiddels voorbij).

met rugzakken vol eten op pad, de eenzame tekenaar

Het eerste probleem is hout. In augustus valt het niet mee om op korte afstand van de oever genoeg bij elkaar te sprokkelen. Iets verder weg is gelukkig nog wel wat te vinden. De meesterstokers (vooral Hans) gaan aan de slag. Krantenproppen, kleine takjes, grotere takken. Voor de gelegenheid zijn er zelfs twéé doosjes lucifers uit Nederland meegenomen. Dus dat gaat lukken ... de badgasten om ons heen kijken geïnteresseerd toe. Tsja, de volgende keer toch maar vérse lucifers meenemen. Ze zijn bijna niet aan te strijken, misschien moet er een uiterste houdbaarheidsdatum op de doosjes?

de enige echte barbecue, dood hout kan mooi zijn

Tot overmaat van ramp gaat het regenen. Dit heeft ook een voordeel: de pottenkijkers zijn binnen de kortste keren verdwenen. En Hans geeft niet op. Een paar keer vat de krant vlam - en dooft weer. Je vraagt je af hoe bosbranden zo gemakkelijk ontstaan! Dan wordt het droog en ja, eindelijk: het hout brandt. Worstje na worstje, broodje na broodje worden heerlijk geroosterd. Na uren zullen we nog steeds ruiken alsof we zelf ook geroosterd zijn - maar dat hoort nu eenmaal bij deze speciale vakantiedag.

Gelopen op 13 augustus 2007