Dag 7: Gemmipass

kristalheldere lucht

Na een paar bewolkte en regenachtige dagen staan we op ... en zien kristalheldere blauwe lucht. Een paar kleine wolkenflarden verdwijnen nog tijdens het ontbijt, de bergpaden liggen weer klaar om bewandeld te worden. Het is moeilijk kiezen: boven 1800 meter ligt duidelijk overal sneeuw, dus sommige paden zullen lastig te vinden zijn. We besluiten richting Schwarenbach te gaan, en daarvandaan ter plekke een bestemming te kiezen.

zicht op de eerste sneeuw, sporen van murmeltiere

Het pad naar Stock liepen we een paar dagen geleden in omgekeerde richting. Hier is sindsdien heel wat water langs gekomen, en het pad is behoorlijk beschadigd. Geulen van tientallen centimeters diep, en de gootjes die het regenwater hadden moeten afvoeren hangen soms een heel eind vrij. Bijna bij Stock komen we langs de eerste sneeuw op de alpenweiden. Het panorama is schitterend, op alle toppen en kammen ligt sneeuw. Het landschap dat er hier vaak wat somber en grijs uit kan zien, is bijna onherkenbaar veranderd.

Tot Schwarenbach ligt de sneeuw alleen op de velden, daarna ook op het pad. Plan A: terug via de Rote Chumme, valt daarmee af. Dat pad vinden we vandaag nooit, en bovendien: regelmatig dondert een kleine lawine naar beneden. Voor plan B: naar de Lämmerenhütte, zijn we aan de late kant vertrokken. Er is amper genoeg brood in huis voor het ontbijt van de volgende dag, we zullen rekening moeten houden met de openingstijden van de Coop. Zodoende wordt het plan C: naar de Gemmipass.

en dat voor augustus ..., in t-shirt door de sneeuw, zóveel is er gevallen, onherkenbare Daubensee

Het lijkt dus een makkie te worden maar het ploegen door de sneeuw valt behoorlijk tegen. Wel krijgen we het er erg warm van. Anderhalf uur lang lopen we zodoende in een t-shirt door de sneeuw! De ‘gymschoentoeristen’ (ja echt, sommigen op linnen gympies) die met het Gemmibaantje uit Leukerbad omhoog zijn gekomen kijken ons vreemd aan. Weggedoken in dikke jassen en truien komen ze ons tegemoet, op weg naar de Daubensee.

de schlucht van de Schwarzbach, Gasternstraatje door de Chlus

Jammer, weer geen uitzicht op Wallis vanaf de pas. De lucht is vlak voor de Daubensee dichtgetrokken. Alleen in 1985 hebben we op deze pas de Matterhorn kunnen zien. Maar desondanks is dit onze meest gedenkwaardige tocht naar deze plek. En hiervoor zijn ook verantwoordelijk de 2 murmeltiere bij Schwarenbach, en de 3 reeën die we op de terugweg bij Waldhaus voorbij zien springen.

Gelopen op 10 augustus 2007