Dag 9: Hohtürli

de Blüemlisalpgletsjer

Alweer een mooie dag, dan zullen we eraan moeten geloven: de koninginnentocht naar het Hohtürli. Oorspronkelijk wilden we de eerste bus van Kandersteg naar Kiental nemen, en dan via de pas ‘terug naar huis lopen’. Door de sneeuw van deze week gaan we het toch anders doen. Gewoon van Kandersteg naar de pas, en dan weer terug.

de Oeschinensee vanaf de Heuberg, ook hier weer steenbokken

Ieder nadeel heeft z’n voordeel want nu kunnen we vroeg van start. Om kwart over zes zetten we de eerste stappen. Eerst het steile pad richting Oeschinensee, onder de stoeltjeslift door. Verder naar Heuberg, de eerste pauze met een prachtig uitzicht op de Oeschinensee en de bergen eromheen. We zijn vast de eerste wandelaars op het pad vandaag. Hebben we ooit eerder een steenbok van zo dichtbij gezien? Zelfs een tweede! Na Oberbärgli een lange tocht naar boven. “Doorlopen, Jantje!” Dit is de prijs die betaald moet worden voor het uitzicht op de pas.

Halverwege kunnen we het geploeter even onderbreken om naar THE-ICE-FLOWING-CACHE-SITE te gaan zoeken. Hier en daar ligt wat sneeuw en dat maakt het niet gemakkelijker om de juiste plek van de spoilerfoto te herkennen (sowieso niet zo handig met een zwart-wit uitdraai). Als het maar niet wil lukken gaan we door naar het Hohtürli. Tjongejonge, het laatste stuk is echt doorzetten, en het had nog veel zwaarder gekund. Nu lopen we weliswaar door een besneeuwd landschap maar het pad is grotendeels sneeuwvrij - met dank aan alle weekendgasten van de Blüemlisalphütte. Hans en Paul zijn net iets beter in ploeteren dan Fanny. Gelukkig doemt een stel Zwitserse dames op. Onder onophoudelijk geklets sjokken zij de berg op, nog net bij te houden voor een vermoeide Hollandse.

jawel - we zijn er!, een welverdiende pauze, uitzicht bij de Blüemlisalphütte, en dan nog naar beneden

Het uitzicht bovenaan is weer geweldig. Even pauzeren in de zon op het terras van de Blüemlisalphütte en alle vermoeidheid is verdwenen. Terwijl tientallen Zwitsers nog naar boven komen gaan wij weer op huis aan. Binnen de kortste keren staan we opnieuw te zoeken naar de cachedoos. En ja, het lukt! Daarna via Unterbärgli naar de zondagse mierenhoop rond de Oeschinensee. De vele vuurtjes roken lustig. De waterflessen kunnen nu leeg. Op naar de ‘schnitzels zo groot als deurmatten’!

Gelopen op 12 augustus 2007