|
1 Harbrinkhoek 2 Ootmarsum 3 Oldenzaal |
Dag 1: Oldenzaal - Harbrinkhoek
Oude Bornsche Beek
Héél vroeg gaat de wekker. We hebben besloten om te proberen de maandagochtendspits
voor te zijn. Dat betekent om 5 uur uit de veren, en om 6 uur bepakt en bezakt op pad.
Tot onze verbazing lukt ons plannetje heel aardig. De bruggen bij Ewijk en Heteren,
toch beruchte obstakels, nemen we met slechts een kwartiertje vertraging. Om kwart
over 8 kunnen we de auto achterlaten bij NS-station Oldenzaal.
Eerst de stad maar eens uit, dan wordt het vanzelf leuker. De route staat in de GPS
maar is gebaseerd op de beschrijving uit 2001. Dat blijkt niet zo’n handige zet.
Meteen bij recreatiegebied Het Hulsbeek gaat het pad een heel andere kant op dan gedacht.
De eerste extra kilometer zit er aan, en dat terwijl dit toch al de langste etappe is.
Maar mooi en rustig is het wel.
Oldenzaal, Het Hulsbeek
Daarna komen we in de ‘marke Gammelke’, met de Gammelkerbeek. We weten
dan nog niet dat we vandaag heel veel van zulke graspaden langs het water zullen
volgen. Het waterschap Regge en Dinkel lijkt er zijn handelsmerk van gemaakt te hebben!
En speciaal voor ons staat er een bankje op het punt waar de route de beekoever verlaat.
Tijd voor thee!
Na een stukje bos is daar ineens de kerk van Saasveld, met eigen ophaalbrug. Op naar
het volgende dorp: Hertme. Onderweg komen we langs het Molenven, dat een beetje
geheimzinnig in het bos verscholen ligt. Het langgerekte ven heeft als ondergrond
een beekdal uit het verleden, zo vertelt het informatiebord. Nattigheid volop, zou
dit door alle regen van de laatste tijd komen?
marke Gammelke, 't is nog herfst, Molenven, marke Dulder
Bij de kerk van Hertme hebben we de lunchbank voor het uitzoeken. Dit lijkt een hangplek
voor ouderen, alleen zitten die bij 5 °C niet op straat maar bij de kachel. Mmmm,
broodjes met kaas, komkommer en tomaat. Vanzelfsprekend vergezeld van warme thee,
dat gaat er wel in met dit weer.
Het ‘kasteel’ van Hertme staat in het openluchttheater. Ridders, prinsessen
en tovenaars spelen hier ’s zomers vast de hoofdrol. Nu is er niemand thuis ...
De tweede grote routewijziging. Vlak na Hertme is er een nieuw graspad langs de Oude
Bornsche Beek, dat overgaat in een graspad langs de Loolee. November is waarschijnlijk
niet de beste maand om hiervan te genieten. In het voorjaar, wanneer er van alles bloeit
in de bermen, zal het vast mooier zijn. Maar wacht, daar beweegt iets langs de oever!
Helemaal op z’n gemak stapt er een bunzing het pad op. Het beestje heeft ons totaal
niet in de gaten. Wat jammer dat hij zo beweeglijk is, het lukt niet om hem scherp op
de foto te krijgen. Toch een geweldige belevenis!
op het pleintje van Hertme, net een echt kasteel!, bunzing langs de Loolee, typisch Twentse boerderij
Met een extra tussenstop bereiken we via het gras de rand van Almelo. We hoeven gelukkig
de stad niet in en kunnen meteen naar het oosten, over de Gravenallee. Dat is doorbijten,
meer dan tweeënhalve kilometer kaarsrechte weg op het eind van de wandeldag. Het beukenbos
waar we doorheen lopen maakt wel wat goed, en de oude tarievenlijst bij het tolhuis
is beslist vermakelijk. Omdat wij niet per diligence reizen houden we het erop dat wij
nu, met als in 1837, zonder te betalen verder mogen.
Nog meer graspad, langs de Hunzerbeek. Hoewel het de hele dag tamelijk bewolkt is geweest
sluiten we vandaag af met een fraaie zonsondergang. In de schemer staan we oog in oog
met de heks op de gevel van B&B (‘Bed en Broodje’) Sagenland.
tolhuis op de Gravenallee, voetgangerssluis!, een fraaie zonsondergang, B&B Sagenland
Binnen de kortste keren zitten we hier lekker warm binnen op de bank, met sagenlikeur en thee van het huis. De Twentse sagen zijn inspiratiebron geweest voor de inrichting. Midwinterhoorns, heksenpoppen en niet te vergeten de muurschilderingen.
niet schieten!, spooky
Wij slapen in de Witte Wievenweide. Boven ons bed zweven er twee (we hebben er geen last van gehad). Als diner pastasalade van thuis. Lekker makkelijk, want het dichtstbijzijnde restaurant is een stukje weg. Anderzijds, warm eten was toch wel fijn geweest met dit weer.