Home Vakanties Wandelpaden Fietsen Overig
 
1   Bühlberg
2   Tungelpass
3   Schatthorn
4   Rohrbachstein
5   Siebenbrunnen
6   Reulisenpass
7   Iffighorn
8   Rondom Lenk
9   Ammertenspitz
10 Schnidejoch
11 Tierbergsattel
12 Hahnenmoos
13 Betelberg
14 Barbecue
15 Tot slot

Dag 10: Ploeteren in Wallis

op het Schnidejoch

op het Schnidejoch

Bij het opstaan zien we uit het raam weer de vertrouwde bergtoppen. Helder weer, dan wordt het dus de nieuwe tocht naar het Schnidejoch. Kalm ontbijten en inpakken, we willen om half 8 naar boven over het Iffigenalpstraatje. We kunnen onderweg bij de bakker (al om kwart over 6 open!) meteen brood oppikken.

Iffigsee daar moeten we naar boven Wildhornhutte wat een puin!

Iffigsee, daar moeten we naartoe, Wildhornhütte, wat een puin!

We zijn wat minuten te vroeg bij het punt waar het eenrichtingverkeer ingaat. Officieel vanaf half 8, dus volgens het boekje kunnen we ook doorrijden ... we wagen het erop. En ja hoor, dan komt er verkeer van boven! Gelukkig zijn we vlakbij één van de ruime bochten in de haarspelden, waar we onze tegenligger af kunnen wachten.

Eigenlijk is het niet zo wolkenloos als voorspeld was. Dat heeft voordelen, want op weg naar de Iffigsee vloeit het zweet nauwelijks. Nog net voor het meer verrast Hans een murmeltier. Die is dichtbij! Het beestje schrikt ervan en duikt luid fluitend weg. Met zo’n opsteker gaan we met dubbele moed verder. De Wildhornhütte is al in zicht, vanaf de Iffigsee kun je er in een uurtje zijn. Dankzij een multicache met rekenfouten duurt het iets langer (en de cache wordt niet eens gevonden ...).

Na de Wildhornhütte volgt ons nieuwe pad naar het Schnidejoch. Mmm, wel een erg lange puinhelling ... wel een héél erg lange puinhelling.

loodrechte rotsen, wolkendeken naar het noorden, Tungelgletsjer, topless Wallis

loodrechte rotsen, wolkendeken naar het noorden, Tungelgletsjer, topless Wallis

Na een bochtje komt de Tungelgletsjer in zicht, dat is natuurlijk leuk. Ook zijn er al wat Walliser bergen te zien, helaas met het puntje van de toppen in de wolken. Terugblikkend in het Simmental hangt er ook een flinke wolkenlaag.

Schnidejoch vanuit Wallis Lac de Tenehe en het stuwmeer van Tseuzier

Schnidejoch vanuit Wallis, Lac de Ténéhé en het stuwmeer van Tseuzier

Jahaa, het Schnidejoch! Tijd voor een welverdiende pauze. Ook hier stenen en steentjes in overvloed. Maar och, met afdalen valt het nog mee. We krijgen eerst het Lac de Ténéhé in zicht en daarna ook het enorme stuwmeer bij Tseuzier. Hoewel de bewolking hardnekkig blijft zijn dat toch fotogenieke beelden.

ploeteren in de Schrattenkalk

ploeteren in de Schrattenkalk

Waar we nergens iets over gelezen hadden, en waar de Zwitserse padenwaardering ook geen aanwijzing voor gaf (T2 met hier en daar T3), is het Schrattenkalkgebied tussen Lac de Ténéhé en Plan des Roses. Een landschap dat je het idee geeft dat je op de maan loopt en dat loopt niet makkelijk! Overal verticale spleten waar je overheen of soms doorheen moet. Dan hangt er een touw of zijn er stalen treetjes. Dit kost tijd en moeite.

Nadat we weer in normaal gebied aanbeland zijn, nemen we een pauze om bij te komen. Kijk je hier terug dan zie je als het ware één witgrijze muur. Daar zijn we toch mooi vanaf gekomen. Maar we blijken pas op de helft te zijn. Het tweede stuk Schrattenkalk loopt gelukkig niet steil af maar blijft grotendeels horizontaal. Zo schiet het beter op maar echt snel gaat het niet. Dan doemt de langverwachte wegwijzer op: nog 40 minuten tot aan de Col du Rawil (dat wil zeggen, de Rawilpass).

zwarte koeien Rawilpass Stierelager Iffigenalp komt dichterbij

zwarte koeien, Rawilpass, Stiereläger, Iffigenalp komt dichterbij

Nagekeken - of niet - door pikzwarte koeien lopen we richting bekend gebied. Boven ons de militaire basis en de Rohrbachstein, ze komen heerlijk dichtbij. Op de pas een laatste rustpauze. Bammetje, fruit, thee. We maken een praatje met een Zwitserse wandelaar die gaat overnachten in de Wildstrubelhütte. En daarna: naar Iffigenalp. Het onbekende stuk pad tot aan Stiereläger is prima, de bekende route naar beneden is gewoonweg makkelijk. We kunnen aardig tempo maken en komen om 10 over 4 bij de auto aan. Hup, instappen want dan kunnen we nog net vóór kwart over 4 naar beneden.

Thuis hebben we wel een ijsje verdiend, én een groot bord tonijn met pesto én een biertje. Eens bedenken wat we morgen gaan doen, we hebben twee zware dagen achter de rug maar het wordt volgens het weerbericht de mooiste dag van de week!

Route op 21 augustus 2017