Dag 4: Langs IJssel en Oude IJssel

zicht op de IJssel

Mooi weer in het vooruitzicht, ook op langere termijn. Dat is een goede gelegenheid om het Graafschapspad eens af te maken. Vóór Corona begonnen we eraan, het is inmiddels bijna drie jaar geleden dat we in de Achterhoek op pad waren.

Het gedeelte dat nog over is, is iets korter dan de eerste helft maar eigenlijk net te lang om het in twee dagen te wandelen. Dus we maken gewoon een driedaagse planning en gaan het onderweg lekker rustig aan doen.

Behalve in Doetinchem zelf zijn de overnachtingsadressen van ‘Vrienden op de Fiets’ hier niet erg dik gezaaid. Toch lukt het redelijk makkelijk om een slaapplek te vinden. Ook eetgelegenheden in de buurt van de ‘Vrienden’ zijn schaars. Dus we spreken voor de eerste avond af dat we mee-eten. Op aanraden van de tweede gastvrouw zoeken we een restaurant en route. Nu kan de grote voorpret beginnen!

een mooi P+R-plekje, de IJssel over

Vertrekken in de vroege ochtend is helemaal niet nodig. Het is Koningsdag. Op feestdagen begint het veer Dieren-Olburgen pas om 9 uur. Rond kwart voor 9 zijn we bij de P+R-garage van station Dieren. Wandelschoenen aan, rugzakken op. Precies wanneer het veer voor het eerst aan de westkant van de IJssel arriveert, staan wij op de veerstoep.

een van de vele haventjes, inlaatwerk van de IJssellinie

De uiterwaarden kenden we natuurlijk al uit 2019. Het lijkt wel alsof er aan deze kant veel meer campings en jachthavens zijn. Maar het is nog rustig. Alleen flink wat konijnen huppelen rond.
Aan de overzijde van het water zijn een paar oude bunkers te zien. Aan deze kant wijst een informatiebord ons op de restanten van een inlaatwerk – na WO2 gemaakt om een mogelijke Russische aanval te vertragen door hier land onder water te zetten. Laten we hopen dat zoiets niet nodig wordt (want: deze zogenaamde IJssellinie werkt al tientallen jaren niet meer).

We lopen over het dijkfietspad, dat op mooie dagen zoals deze best eens populair zou kunnen zijn. Dat vertaalt zich niet in een groot aantal bankjes! Een camping onderweg heeft heel strategisch een picknickbank in de zon gezet. Die is lekker voor ons. Een appelmuffin hebben we nu best verdiend.

veel infoborden onderweg, voormalig Fort Bretagne

De kerktoren van Doesburg is al een tijd in de verte te zien. Meer in de buurt van het stadje beginnen de informatieborden. De Linies van Doesburg! De 18^e-eeuwse vestingwerken van Doesburg blijken grotendeels bewaard te zijn gebleven en zijn in deze tijd voorzien van talloze bordjes met wetenswaardigheden. Ontwerper: Menno van Coehoorn; Rijksmonument; Hoge en Lage Linie. Het komt allemaal op de foto zodat er in dit verslag geen historische bokken geschoten zullen worden. En sowieso is de zigzaggende route op natuurgebied de moeite waard.

Waaggebouw, muzikanten op straat, Stadhuis, Van Brakelhofje in Doesburg

Het Hanzeverleden is nog goed zichtbaar in de binnenstad. Hier hebben rijke kooplieden gewoond, dat is wel duidelijk. Vanwege Koningsdag lopen er allerlei blaaskapellen in uniform rond. Voor muziek terwijl u loopt zijn we ofwel te vroeg, ofwel te laat.

lunchpauze op de kade, uitzicht op de Oude IJssel

In het centrum is het druk, we willen eigenlijk een rustiger pauzeplek. Die vinden we aan de Oude IJssel. Heel veel zitruimte in de zon en mooi uitzicht over het water. Ganzen, meeuwen en sterntjes(?) vliegen keer op keer langs. We eten en drinken op ons gemak. In Hummelo, onze eerste overnachtingsplaats, willen we immers pas ná 4 uur aankomen.

natuur langs de Lage Linie, ja - hier houdt Drempt echt op

De Lage Linie vormt een waardig slot aan ons rondje Doesburg. Hier en daar water, het pad volgt de contouren van de verdedigingswerken.
Na Doesburg lopen we een tijdje langs een drukke weg. Weliswaar over het vrijliggend fietspad, maar interessant is het niet. Drempt komt toch snel dichterbij. Een klein dorp met een apart winkelbestand. Eerst een flinke hengelsportwinkel (Angeljoe!) en meteen ernaast een tattooshop. Gelukkig hoeven we geen inkopen voor de lunch meer te doen. Een bankje is voldoende en dat vinden we net voordat het dorp (liefst vier keer) ophoudt.

rode beuken bij de kerk van Hoog-Keppel, kleinschalig landgoed Keppel

Het laatste deel van onze route gaat langs Hoog-Keppel en daarna over smalle paadjes door bossen en velden. We zijn al op landgoed Keppel.
Nog maar een pauze, op een bankje met uitzicht op een vers geploegde akker. Witte kwikstaarten zijn druk heen en weer aan het lopen, op zoek naar ... ja wat eigenlijk? Ze zouden insecten en zo moeten eten, maar eigenlijk zie je ze vooral heel veel lopen.

Graafschapspad!, in het sterrenbos

Omdat de route op donderdag aan de lange kant is, lopen we vandaag alvast om Hummelo heen. We maken een klimmetje in het sterrenbos en zien in de verte kasteel Keppel liggen. Alle zichtassen zijn vrijgemaakt, vanaf de steen op de top kun je je goed voorstellen hoe het hier vroeger was.
Er is nog tijd over om het dorp te verkennen. Dus gaan we op zoek naar dé attractie van Hummelo: het standbeeld van Normaal. De boer’nrock-groep heeft hier zijn wortels. Hans gaat braaf naast het bronzen viermanschap staan voor een foto.

pittoresk Hummelo, een hoedje is Normaal

Het is niet ver meer naar ons gastadres. De vlag (Achterhoekse variant) hangt uit! Het weer is nog warm genoeg voor een kopje koffie in de tuin. Temidden van talloze kuipplanten komen we tot de ontdekking dat op ons gastadres ook Zwitserland-liefhebbers wonen – maar dan meer bekend met het kanton Appenzell.

Na een praatje en een lekker glaasje ossenstaartsoep hoeven we eigenlijk niets bijzonders meer te doen. We hebben immers afgesproken om ’s avonds mee te eten. Wel zo makkelijk in een dorp waar niet heel veel horeca te vinden is.

Uitpakken in cottagesfeer, een korte douche en dan aan tafel! We verwachtten een stevige ovenschotel, hartige taart of iets dergelijks maar we hebben met een bevlogen hobbykok te maken. Er komt een 5-gangenmenu op tafel om je vingers bij af te likken. Forelmousse, flespompoensoep, champignonragout, forel uit de stoomoven met asperges, en ijs met vruchten en pruimensaus toe. Eigenlijk hebben we nog nooit zo luxe gegeten. Bij ‘Vrienden op de Fiets’ kom je iedere keer verrassingen tegen en bijna altijd aangename!

Route op 27 april 2022