Dag 2: Edam - Stroe

u bevindt zich hier ...

Dit uitgebreide ontbijt hebben we wél verdiend! Het eitje gaat er goed in, en de stapel boterhammen verdwijnt als sneeuw voor de zon. Uit het gastenboek op de ontbijttafel blijkt dat ‘ons’ adres pas kort actief is. De gastfamilie blijkt zelf zeer fanatiek te fietsen, op een tandem nog wel. Da’s misschien ooit ook nog eens een idee ...

zeesluis bij Edam, uitzicht over het IJsselmeer

Nadat we onze spullen gepakt hebben, gaan we in de zon op pad. Wind grotendeels in de rug, dat fietst heerlijk. We koersen naar het noorden, waarbij we veel langs het water fietsen en enorm veel bootjes en jachthavens zien.

we komen in de buurt van Hoorn, wat een schilderskarwei

Dan buigen we af naar het oosten, langs de kust van West-Friesland. Eerst komt een obelisk met het wapen van Hoorn in zicht, en al spoedig volgt de stad zelf. Hier staan de prachtigste oude koopmanshuizen. Wat een werk om ze bij te houden! Bij een normaal huis is het buitenschilderwerk al een hele klus, maar hier, met alle extra versieringen erbij, kun je waarschijnlijk alweer vooraan beginnen wanneer het laatste hout een lik verf heeft gehad.
In de buitenwijken zien we een Lidl, uitstekend geschikt voor de lunchboodschappen. Het is een groot filiaal, met zelfs een afdeling voor versgebakken brood. De broodjes ruiken heerlijk. Niet alleen kaas maar ook eiersalade past daar heel goed bij. Dat wordt smullen!

de markante toren van Enkhuizen, flessenscheepjesmuseum, klein ... en groot

Na Hoorn volgt Enkhuizen met zijn typische stompe toren. Ook hier weer legio huizen uit de Gouden Eeuw. Ligt het aan de ondergrond, of werd het toen niet belangrijk gevonden dat de muren in het lood staan? Bijna alles is scheef, soms zelfs bijzonder scheef. Nieuwsgierig kijken we door de ramen van het huis waar het Flessenscheepjesmuseum is gevestigd. Wat een gepriegel!

jonge gansjes, stoomtram in Medemblik

Het derde Westfriese stadje ligt aan de einder, Medemblik. Dit is het eindpunt van de stoomtram uit Hoorn. In die stad is ons het spoor niet opgevallen, maar in Medemblik kunnen we het niet missen: de locomotief is namelijk net onder stoom en staat op het punt van vertrekken. Wat een nostalgisch sfeertje, zelfs de personeelsleden zijn in bijpassend uniform. Ideaal voor wat foto’s.
In de plaatselijke supermarkt slaan we in voor een eenvoudige warme maaltijd. Ons onderkomen voor vanavond is namelijk luxe: een appartement in een tuinhuis, met eigen kookgelegenheid! Het gaat tonijn met pesto worden, gezond met een salade erbij en een flinke bak yoghurt toe.

Daarna nog de laatste loodjes, langs de rand van de Wieringermeerpolder naar Den Oever. Qua fietsen en uitzicht is het nogal saai. We fietsen aan de binnenkant van de dijk dus uitzicht op het water is er niet. De weg is behoorlijk druk zonder vrijliggend fietspad, en pas als we bijna bij Den Oever zijn komt een stukje bos in zicht. Ja, we zijn er bijna.

de haven van Den Oever, Wieringen Museum

Tijd voor de laatste thee, aan het water. In de haven van Den Oever kunnen we wel mooi over het water uitkijken. Nog 4 kilometertjes, naar Stroe. Wind tegen, dus doortrappen Jantje! Maar dan komt het gehucht, het Wieringenmuseum, en tot slot ons overnachtingsadres in beeld. We zoeken naar het knopje van de deurbel, en kijken daarbij straal over de klingelbel heen. Maar onze gastvrouw heeft ons gezien, en komt verwelkomend naar buiten. Het appartement is heerlijk ruim en ze zet meteen theewater voor ons op. Mmm, dat gaat er wel in. En een beetje (nou, beetje!) verbrand zijn we ook!
Omdat we op donderdag graag vroeg op pad willen, brengt ze alvast het brood. Verder staat de koelkast vol met lekkere dingen. We kunnen zelf overal van pakken. Makkelijk, dan hoeven we ons niet schuldig te voelen wanneer we extra vroeg vertrekken!

dit is nou de Waddenzee, luxe onderkomen!

Het eten is zó klaar, en smaakt uitstekend na zo’n lange fietsdag. Daarna lopen we richting Waddenzee. Die willen we wel even op ons gemak bekijken. Heel veel uitzicht is er niet, de lucht begint dicht te trekken. Langs de dijk met zicht op het water lopen we naar het oosten. Heerlijk, zo na een ‘werkdag’. Via Stroe lopen we terug naar de B&B. Tijd voor een douche en een beetje luieren op de bank. De dikke boeken van het huis laten we voor wat het is, en ook de CD’s (Dire Straits en Bob Dylan!) blijven onaangeroerd. En wat ligt het bed lekker zeg.

Route op 24 april 2013