Home | Vakanties | Wandelpaden | Fietsen | Overig |
Dag 2: Esch - Spoordonk
uitzicht over de Kampina |
Zaterdag 14 augustus, een van de laatste dagen van de zomervakantie. Eerst zijn we twee weken
naar Zwitserland geweest om de wandelspieren te trainen, en terug in Nederland willen we
eigenlijk van de training profiteren om weer een stukje van het Pelgrimspad te lopen. start in Spoordonk, de Logt in de mist Er is ons een prachtige dag beloofd maar om kwart voor 8 is de start nogal mistig. We laten
de auto achter bij de Spoordonkse watermolen en nemen enkele rustige boerenweggetjes naar
het noorden. We passeren de Spoordonkse Boys (voetbal) én Spoordonkse Girls (korfbal);
een boerderijwinkel en zelfs een handel in antieke bouwmaterialen. De tuin is waarschijnlijk
meteen etalage, hij staat vol met stenen pilaren. spinnenweb, Van Tienhoven-keien, Kogelvangersven, kapel Luissel Al vlot komen we (ook voor de eerste keer) in het mooiste natuurgebied van vandaag: de Kampina met de Oisterwijkse vennen. Iets na 9 uur in de ochtend is het er nog ongekend stil. Tussen de bomen en over de heide hangt het laatste waasje mist. De spinnen zijn goed op dreef geweest: hangmatjes, wielwebben en andere webvarianten zijn overal te zien en nú - terwijl ze bedauwd zijn - op hun mooist. We kruisen de teruggaande route nog eens, en komen in de buurt van de vennen. Vlak bij de Van
Tienhoven-keien staat bij de Zandbergsvennen een prima picknickbank op ons te wachten.
Het is tijd voor de eerste pauze! Vanmiddag komen we hier nog terug, nu gaan we verder richting spoor. Na de overgang moeten we een klein stukje langs de grote weg lopen, tot bij het eerste kapelletje van de dag. De kapel van Luissel wordt nét tip-top in orde gemaakt wanneer we langskomen. Een nieuw bloemstuk aan de muur, de bezem over de vloer. Achter het fraaie smeedijzeren hek is te zien dat het om een kapel voor Willibrordus gaat, ‘bevrijder der boeren’ en ‘weldoener onzer kinderen’. pauze aan de Essche Stroom, lekker grondelen Tot aan Esch is het daarna even doorbijten, opnieuw boerenwegen. Gelukkig vinden we na de bebouwde kom van het dorp wel een heel mooi picknickplekje aan de Essche Stroom. Het lijkt erop dat het water niet meer bevaren wordt. Op veel plekken is het bijna overwoekerd door riet, pijlkruid en gele plomp. Eenden en meerkoeten voelen zich hier volkomen op hun gemak. Maria met webcam, favoriet bij vlinders We komen nu op de ‘echte’ route. Bijna meteen treffen we een minikapelletje aan bij de Jofrahoeve. Deze Maria heeft wat bijzonders in huis: binnen kun je geen kaarsjes opsteken, wèl is er een beeldscherm waarop webcam-beelden van de Jofra-varkensstallen te zien zijn. Daarna een lang, lang en saai pad. Pelgrimeren is natuurlijk een beetje afzien ... De Essche Stroom is niet ver weg maar op het pad zie je er niets van. Enige afleiding is de slootkant, uitgevoerd in geel (bezemkruiskruid) en paars (kattenstaart) waardoor talloze witjes en zandoogjes worden aangelokt. Neme(r)laer: oprijlaan, kasteel, pauze, stroom Gelukkig krijgen we Neme(r)laer nog, ofwel Kasteel Nemerlaer op Landgoed Nemelaer - spelling volgens de officiële bordjes. In zo’n omgeving moet je snel zijn om een picknickbank te bemachtigen. We treffen een onbezette bank precies buiten de kasteelpoort. Het laatste brood, de laatste thee. We zijn ook al ongeveer 25 km onderweg. de boleten zijn al fors gegroeid, Belversven, de Kampina is een plaatje waard, Kampina in de middagzon Onze tweede portie Kampina is weer de moeite waard. Eerst de Rosep over, dan een heel stuk
langs de oever van het enorme Belversven. Hier groeit volop gagel, wat ruikt dat toch lekker.
Op vochtige plaatsen groeien ook al heel wat paddenstoelen. schaduw bij de Beerze, hulpje voor vissen Het is goed om uiteindelijk weer in wat boomrijker gebied terecht te komen, en tot
slot in het dal van de Beerze. Terug bij de watermolen staat er ruim 34 km op de teller. Een mooie wandeldag met enkele fijne wandelpaden, het smaakt weer naar meer. |