Dag 13: Kuieren naar Unspunnen
sprookjestuin
Hans voelt zich vandaag weer behoorlijk fit. De laatste donderdag in de vakantie is de laatste kans om een volle wandeldag te scoren. Het is mooi weer, dus we gaan op pad. Steile klimmetjes zijn misschien nog niet zo’n goed idee. Daarom nemen we de kilometers naar Unspunnen onder de voeten.
steile wand bij Isenfluh, dus ...!
Net na 8 uur dalen we af naar de Lütschine. Op ons gemakje lopen we het bekende pad naar Zweilütschinen. Nu nog in de bergschaduw, ideaal. In de buurt van Gsteigwiler hebben we wel pauze verdiend. En thee, dat gaat er altijd in met dat warme weer. De gemeente gaat voor een schoon dorp. ‘Sauber und rein, so soll es sein’ en andere opwekkende teksten moeten ervoor zorgen dat ieder zijn afval netjes in de bakken gooit. Zou het aan die teksten liggen? Er is in ieder geval geen prulletje te zien.
brug over de Saxetenbach, Alte Mühle
Onze standaardroute zou via Gsteig en Wilderswil naar Unspunnen gaan, maar Hans heeft een alternatief ontdekt. Als we in Gsteigwiler naar de doorgaande weg door het Lütschinental afdalen, kunnen we meteen een pad nemen dat bijna rechtstreeks naar de ruïne gaat. Weer eens wat anders. Het is een lekker pad en we komen nog langs een oude watermolen (tegenwoordig het dorpsmuseum van Wilderswil).
tok-tok, hey-ho
Deze tocht, door doodgewone straatjes in Zwitserse bergdorpen, heeft af en toe een lekker hoog kneuterigheidsgehalte. Tussen de geraniums, begonia’s en fuchsia’s in de tuinen staat van alles uitgestald. Van een collectie kippen tot een regiment tuinkabouters en aanverwante sprookjesfiguren.
bij Unspunnen
Bij Unspunnen nemen we lunchpauze. Een beetje aan de vroege kant. Zullen we nog iets verder doorlopen? We besluiten naar het uitzichtspuntje Kleine Rugen te gaan. Hoewel het ingeklemd is tussen wegen en woonwijken kun je er toch mooi naartoe wandelen. Bovenop is de Thunersee goed te zien! Heel apart zijn de enorme reuzenzwammen die we onderweg zien groeien.
zicht op de Thunersee, reuze(n)zwam, in Gsteig, bijna thuis
We zijn nu wel ver genoeg van huis afgedwaald, tijd om terug te gaan. Dit maal via Wilderswil en Gsteig. Het is warm geworden, en na Gsteigwiler schijnt de zon recht op ons hoofd. Pfff, het schiet niet echt op. Na Zweilütschinen is bij de ijzersmeltoven een bankje vrij in de schaduw. Tijd voor fruit en water, daarmee halen we het netjes tot thuis.