Dag 11: Lui tochtje naar Zweilütschinen en Isenfluh
in Isenfluh
Na alle inspanningen van gisteren doen we vandaag een beetje kalm aan. Geen wekker zetten (en toch ruim voor 8 uur wakker zijn), boodschappen doen, en dan een makkelijke tocht bedenken. Dat valt nog niet mee in het Lauterbrunnental ... We besluiten om lekker langs de Weisse Lütschine naar Zweilütschinen te wandelen. Eerst thuis nog even een kopje thee, en dan gaan we tegen 10 uur op pad.
Het is een stuk heiiger dan gisteren, we hebben het toch echt getroffen met onze Schilthorndag. We steken de beek over acher het station, dan weer aan het begin van het dorp en uiteindelijk een paar honderd meter verder voor de derde en laatste keer. Treinen en auto’s rijden dan aan de overkant, en aan onze kant is het lekker rustig. Vlak langs de beek dalen we héél langzaam richting Zweilütschinen. Bij Sandweid blijkt dat ook in Zwitserland het fenomeen vistrap bekend is. Hier is een cascade gemaakt voor de forellen die stroomopwaarts hun paaigronden hebben en in de meren de rest van hun leven slijten.
Weisse Lütschine, parelmoervlinder
Veel wilde bloemen in de bermen, en dankzij de zon talloze vlinders. Er is altijd wel iets te zien als je onderweg bent. Na een uurtje komen we aan bij het station van Zweilütschinen. In de buurt ligt een cache bij een brug, die op het oog niet eenvoudig bereikbaar lijkt. We zoeken eerst maar eens een lunchplek. Na wat heen-en-weergeloop vinden we toch een bankje met mooi uitzicht. Mmmm, zo’n boterham gaat er ook op een ‘rustdag’ best in. Als we weer richting station lopen komen we opnieuw bij de brug met de cache. Zo van de overkant gezien is duidelijker hoe je er moet komen. Zodoende kan Schwarze und Weisse Lütschine toch nog gelogd worden.
Over hetzelfde pad teruglopen naar Lauterbrunnen is wel erg saai. We kunnen natuurlijk ook via Isenfluh gaan. Dan trainen we meteen de klimspieren. De zon schijnt maar gelukkig gaat de grootste stijging door het bos. Hoewel het maar 400 meter is, en bovendien niet zo verschrikkelijk steil, druipt het zweet er al snel vanaf. Het is warm!
station Zweilütschinen, in Isenfluh, uitzicht op Jungfraujoch, Silberhorn
In Isenfluh is het even zoeken naar het juiste pad richting Lauterbrunnen. Onze kaart is een beetje verouderd. Eenmaal op de goede weg kunnen we ontspannen dalen. Geen boomwortels, geen stenen, gewoon lopen. Binnen de kortste keren zijn we in het dorp en komen op weg naar huis langs de Coop. Zullen we? We hebben deze vakantie nog geen ijsje gegeten en bovendien geleefd op thee, melk en sinaasappelsap (o ja, en water!). Als we in de komende dagen nog een keer de route naar de Rottalhütte ondernemen hebben we daarna wel een biertje verdiend. Voorzien van ijs en bier klimmen we het laatste stuk naar het huisje. Tijd over om nog een paar uur heerlijk onderuitgezakt in de tuin te zitten met een boek.