Dag 9: Kampvuurdag!
de vlam gaat erin
Vandaag hebben we een rustdag. Twee flinke wandelingen zijn achter de rug, en voor maandag hebben we de Schilthorn in de planning. We slapen dus lekker uit en zitten ‘pas’ rond 9 uur aan het ontbijt. Het weer ziet er dan heel aardig uit ... dan kunnen we vandaag wel onze kampvuurtjesdag houden! Enig probleem is dat we niets in huis hebben om te braden. Wel is op zondag de bakker open, en we hebben toch brood nodig. Zowaar, de bakker verkoopt óók barbecueworstjes en zelfs komkommer en tomaten. We kunnen ons dus gaan uitleven.
Iets na 10 uur zijn de rugzakken gepakt en gaan we op pad. Eerst te voet naar Stechelberg. Dat betekent nauwelijks stijgen maar wel kilometers maken. Hoezo een rustdag? Ondanks alle training van de afgelopen dagen gaat het naar Trachsellauenen nog steeds niet vanzelf omhoog. Al stijgen we slechts een paar honderd meter, toch moet er gewerkt worden. Rond lunchtijd komen we aan bij het berghuis.
barbecue-gereedschap, worstjes roken
We hebben onze picknickplek voor het uitzoeken. Vreemd toch dat hier niet veel meer mensen profiteren van de omgeving. Dood hout in overvloed, een bergbeek met flinke stenen in de bedding en genoeg open ruimte ernaast. Hans maakt een vuurcirkel, Fanny verzamelt dood hout. Deze keer hebben we een droge krant en een goed doosje lucifers bij ons. Binnen de kortste keren laaien de vlammen op. Dat gaat goed! Maar we hebben iets te vroeg gejuicht. Vanwege het natte weer van de laatste tijd is al het hout aan de vochtige kant. Ons vuurtje rookt verschrikkelijk en het dikkere hout wil niet goed branden. Tot drie keer toe moeten de lucifers er weer aan te pas komen. Gelukkig maar dat die barbecueworstjes al voorgegaard zijn. Een beetje opwarmen is voldoende en de rooksmaak komt er gratis bij. Na twee uur stoken zijn we zelf ook helemaal doorgerookt. Ach ja, dat is ook de charme van zo’n dag. Tevreden pakken we weer in en lopen we terug naar huis.