Dag 9: Vuur volgens het boekje
leuk, zo’n vuurtje!
Een rustige dag, dat is wat we een beetje nodig hebben wanneer we op maandag
weer willen vlammen. En hoewel het zondag is, besluiten we daarom toch om vandaag
onze vuurtjesdag te gaan houden. Ja, het zal best druk zijn aan de Oeschinensee
en ja, eigenlijk hebben we het liever rustig. Maar de praktische kant wint.
Eerst eens een keertje uitslapen, en dan om 9 uur naar de Coop. Op zondag blijkt
de Coop niet zo’n uitgebreid assortiment in huis te hebben. Geen notenbrood,
geen druiven, geen gemarineerd barbecuevlees. We lijken wel raven. Voor de ogen
van winkelende scouts scoren we nog net de laatste butterzopf en de laatste zak
gemengde sla. Met wat aanpassingen in de boodschappenlijst komen we een heel eind.
Alleen voor de kaasjes en worstjes die ons door de volgende wandeldagen moeten helpen,
daarvoor moeten we naar de Volg.
hout aan fijne repen, hout aan stukken
Thuis is het uit- en overpakken. Grödel en truien uit de rugzak - borden, worstjes
enzovoorts erin. Hebben we de aanmaakblokjes en voldoende lucifers? Dan kunnen
we van start.
Na een zweterig paadje naar de Oeschinensee (het is tenslotte al 10 uur wanneer we
op weg gaan) gaan we op zoek naar een mooie vuurplaats. Nog keuze genoeg, al zijn
er inmiddels op verschillende plaatsen al rookpluimen te zien. Niet ver van het
water slaan we onze tenten op. Er ligt zelfs nog wat hout bij ‘onze’
vuurplaats, maar lang niet genoeg. Terwijl Paul de tassen in de gaten houdt en
alvast op z’n scouts dunne lange houtrepen begint te snijden, gaan Hans en
Fanny op takkenjacht. Dat lukt wonderwel. Het stookseizoen is natuurlijk nog niet
zo lang aan de gang.
nu goed stapelen, de vlam gaat erin, braden maar, dit is genieten!
Paul bouwt het vuur op, de vlam gaat erin. Tja, soms heb je te weinig wind (zoals
in 2012), soms teveel zoals nu. Na een paar verstreken lucifers komt er toch maar
een aanmaakblokje aan te pas. En dan brandt het vuur binnen de kortste keren als
een tierelier. Na een kwartiertje wordt het vuur maaltijdgereed verklaard.
Mmm, de eerste worstjes gaan aan de spiezen. Wat ruikt dat toch lekker. Terwijl
Paul regelmatig hout op het vuur gooit - naaldhout brandt snel op - zit er goed
schot in het braadwerk. We roosteren brood en nog meer worstjes, en eten heel gezond
ook nog sla en fruit. Intussen verbazen we ons erover dat er zelfs mensen in de
Oeschinensee gaan zwémmen. Dat lijkt ons toch een beetje te koud.
Na wat lezen, en wat koffie en thee, ruimen we op ons gemak op en kuieren weer naar
beneden. Vanavond brood, daarom pakken we ons welverdiende dagelijkse biertje lekker
in de zon op ons balkon. Dat is genieten!