Dag 6: Met regen naar Kandergrund en droog terug
veel water in de Kander
Voor vandaag is een regenachtige dag voorspeld. Tegen 6 uur worden we wakker, en het regent. Dus we blijven nog maar even liggen. Om 9 uur ontbijten we, en het regent. Ruim tijd om het boodschappenlijstje op te maken. Om 10 uur gaan we naar de Coop, en het regent. We besluiten onszelf op iets lekkers bij de thee te trakteren. Om half elf komen we met drie volle boodschappentassen buiten ... en het is droog! Dan meteen maar naar de ‘nieuwe’ slager. Deze is wat minder volumineus dan degene van de Kandersteger superschnitzels maar wekt toch wel de indruk dat hij graag van zijn eigen waren eet. En de schnitzels zien er mooi uit.
engelwortel, het regent ...
Thuis eerst maar eens thee zetten en alles opbergen. We kunnen weer drie dagen vooruit
zonder boodschappen te hoeven doen! Tijdens de thee met Nussschnecke begint het weer te
regenen ... zo komen we weer eens wat verder in onze boeken.
Tijdens de lunch regent het, we besluiten ons niet te laten kisten. We gaan lekker toch
een stuk wandelen. Hiervoor hebben we het pad richting Kandergrund nog op voorraad.
Helemaal verhard, dus geen modder; goed breed, dus geen vochtig gras waarvan de schoenen
zo nat kunnen worden. En langs de Kander, daar is altijd wel iets te zien.
houtsnijwerk onderweg, spiksplinternieuwe brug
Gewapend met regenjack én paraplu gaan we op pad. Eerst regent het gewoon, dan klettert
het, vervolgens is het bijna droog, dan gaat het weer gewoon regenen. Ideaal weer voor
alpensalamanders. Er zijn nog andere gekken net als wij, die met dit weer tóch eigenwijs
gaan wandelen. We groeten elkaar met een glimlach: hè hè, zó vreemd zijn we dus niet
met z’n allen.
Dan verschijnen er wat gaatjes in het wolkendek waardoor zelfs de zon tevoorschijn komt.
En het wordt bijna, nee: helemaal droog! Dat is toch wel een verrassing. Als bij toverslag
fladderen ineens overal vlinders. Witjes, zandoogjes en dikkopjes profiteren van de opklaring
en drinken hun buikjes vol.
de zon schijnt, de vlinders komen, blik het Kandertal in, mmm bessen?
Bij de waterkrachtcentrale van Kandergrund besluiten we om te keren. We hebben bijna anderhalf uur wandelen acher de rug, en moeten ook nog terug - bergopwaarts wel te verstaan. Op de terugweg is het bijna druk op het pad. Aangelokt door de zon zijn er heel wat mensen alsnog op weg gegaan. Tot onze stomme verbazing gaat het pas weer regenen als we bijna bij het station van Kandersteg zijn. We hebben weer optimaal van de dag geprofiteerd.